Geachte collega, Beste lezer,

Als voorzitster van de Belgische Vereniging voor Cardiologie heb ik het genoegen u uit te nodigen om dit nummer van het Tijdschrift voor Cardiologie te lezen. Deze editie is gewijd aan het 35ste congres van de Belgische Vereniging voor Cardiologie.

We wilden dat dit congres anders zou zijn dan de vorige - anders georganiseerd maar ook anders gepresenteerd. We hebben onze blik ook resoluut gewend naar de toekomst van de cardiologie, de cardiologie die u morgen zult beoefenen, maar ook naar de cardiologen van morgen. Daarom hebben we veel plaats voorbehouden voor preklinisch onderzoek in de cardiologie, met onder meer een prijs voor de jonge vorser. Om diezelfde reden werd elke sessie van een werkgroep afgesloten met een presentatie van een onderzoek dat in ons land werd uitgevoerd.

Als we naar de toekomst kijken, zien we ook het nut en de invloed van e-healthprogramma's op onze toekomstige praktijkvoering en op de manier waarop de gezondheidszorg in ons land zal worden gemanaged. Dat was overigens het onderwerp van de openingssessie.

De toekomst voorspellen is altijd moeilijk. Toch zal de cardiologie van morgen waarschijnlijk sterk verschillen van wat we nu doen. We moeten evenwel proberen om de richtlijnen te volgen; we moeten kwaliteitsgeneeskunde nastreven, conform de richtlijnen voor een goede praktijkvoering en met aandacht voor zorgverlening die toegankelijk is voor de patiënten die er het meeste baat bij kunnen vinden.

De Belgische Vereniging voor Cardiologie streeft wetenschappelijke doelstellingen na, maar moet ook kwaliteitsvolle cardiologie promoten. Daarvoor is een dialoog tussen alle cardiologen, ongeacht het netwerk waarin ze opereren, belangrijk. Hoe meer we ons verenigen om dezelfde doelstellingen te verdedigen, des te groter is de kans dat de overheden die het beleid voor de gezondheidszorg in België bepalen, ons zullen horen. We zijn er ons terdege van bewust dat de economische omstandigheden niet rooskleurig zijn en dat de uitgaven voor gezondheidszorg almaar stijgen, vooral in de cardiologie. Hart- en vaataandoeningen zijn echter nog altijd een van de belangrijkste oorzaken van sterfte en morbiditeit in België.De regering heeft beslist omzorgnetwerken op te richten - het zij zo. In een ideale wereld zou dat gebeuren in overleg met de verschillende 'cardiologische' organisaties: de Belgische Vereniging voor Cardiologie, de beroepsverenigingen, het College van Cardiologie …

Daarom eindig ik dit redactioneel commentaar met een oproep tot de beleidsmensen. Breed overleg en discussie met de verschillende actoren zijn noodzakelijk om samen na te denken over de maatregelen die efficiënt en heilzaam zijn voor de volksgezondheid en het budget van de gezondheidszorg.

Tot slot: tegen de achtergrond van de tragische gebeurtenissen in ons land, gaan mijn gedachten naar alle mensen die vermoord werden, maar ook naar diegenen die gevochten hebben opdat het leven verder zou kunnen gaan …